گـآهـے آدم مـے مـآنـد بیـن مـآندنُ رفتـن ...
بـه رفتـن کـهـ فکـر میـکُنــے ...
اتفـآقـے مـے اُفتـَد کـه مُنصـرفــ مـے شـَوے ...
مـے خـوآهـے بمـآنـے ،
رفتـآرے میبینــے کهـ بـآید بـروے ... !
این بلـآتکلیفـے بـرآے خودش جـَهنمـے ست ... !